تاندونیت مچ دست

تاندونیت مچ دست به التهاب یا تحریک تاندون‌ های اطراف مفصل مچ گفته می ‌شود که اغلب به دلیل استفاده بیش از حد، حرکات تکراری یا فشار طولانی ‌مدت روی مچ ایجاد می ‌شود. تاندون‌ ها رشته ‌های فیبری محکمی هستند که عضله را به استخوان متصل می‌ کنند و در حرکات مچ و انگشتان نقش حیاتی دارند. وقتی این تاندون‌ ها بیش از حد تحت فشار قرار بگیرند یا به صورت نادرست مورد استفاده قرار گیرند، دچار التهاب، تورم یا درد می ‌شوند.

این مشکل در میان افرادی که زیاد تایپ می‌کنند، نوازندگان، ورزشکاران یا افرادی که حرکات تکراری با دست انجام می‌ دهند بسیار شایع است. در صورت عدم درمان، التهاب می ‌تواند مزمن شود و به محدودیت حرکتی یا آسیب پایدار منجر گردد. تشخیص به ‌موقع و درمان مناسب می ‌تواند روند بهبودی را تسریع کند.

ندول های روماتیسم در دست و مفاصل و علت آن

تفاوت بین تاندونیت و التهاب مفصل چیست ؟

تاندونیت و التهاب مفصل هر دو شرایط التهابی هستند اما از نظر محل درگیری و علائم با یکدیگر تفاوت دارند. تاندونیت به التهاب تاندون‌ ها گفته می ‌شود که رشته‌ های فیبری متصل ‌کننده عضله به استخوان هستند، در حالی که التهاب مفصل به درگیری خود مفصل و ساختارهای اطراف آن مانند غضروف و مایع مفصلی مربوط می‌ شود.

در تاندونیت درد معمولاً هنگام حرکت دادن عضله یا تاندون درگیر تشدید می ‌شود و محل آن دقیق ‌تر و قابل لمس است، در حالی که در التهاب مفصل درد بیشتر در هنگام فشار به مفصل یا پس از استراحت احساس می ‌شود.

التهاب مفصل اغلب با تورم قابل مشاهده، گرمی، خشکی و محدودیت حرکتی شدید تر همراه است. در تاندونیت ممکن است صدا یا گیر هنگام حرکت ایجاد شود ولی معمولاً دامنه حرکت مفصل حفظ می ‌شود. التهاب مفصل ممکن است نشانه ‌ای از بیماری‌ های سیستمیک مانند آرتریت روماتوئید باشد در حالی که تاندونیت بیشتر ناشی از استفاده بیش از حد یا آسیب موضعی است. تشخیص صحیح بین این دو نیاز به معاینه بالینی و گاهی تصویربرداری دارد.

علائم شایع التهاب تاندون مچ دست چیست ؟

علائم شایع التهاب تاندون مچ دست معمولاً شامل درد مچ است که هنگام حرکت دادن دست یا انجام فعالیت‌ های تکراری تشدید می ‌شود. این درد ممکن است به شکل تیرکشنده یا سوزشی باشد و در برخی موارد تا ساعد یا انگشتان نیز گسترش پیدا کند. حساسیت به لمس در ناحیه تاندون، تورم خفیف یا احساس گرمی در محل التهاب نیز شایع است.

گاهی هنگام حرکت دادن مچ یا انگشتان صدایی شبیه به تق تق یا ساییده شدن احساس می ‌شود که به دلیل اصطکاک میان تاندون ملتهب و غلاف آن است. خشکی یا سفتی مفصل به ‌ویژه در ساعات اولیه صبح یا پس از استراحت طولانی از دیگر علائم مهم است.

در برخی موارد کاهش قدرت دست یا احساس ضعف در گرفتن اشیاء نیز گزارش می ‌شود. شدت علائم بسته به میزان التهاب و مدت زمان درگیری متفاوت است و در صورت عدم درمان ممکن است مزمن شود.

علت های اصلی ایجاد تاندونیت مچ دست چیست ؟

علت های اصلی ایجاد تاندونیت مچ دست معمولاً به فشار مکرر و حرکات تکراری بر روی تاندون‌ های ناحیه مچ بازمی ‌گردد. استفاده بیش از حد از مچ در فعالیت ‌هایی مانند تایپ طولانی، استفاده مداوم از ماوس، نوازندگی، طراحی، یا کارهای دستی دقیق می ‌تواند باعث تحریک و التهاب تاندون‌ ها شود. وضعیت نادرست مچ هنگام کار یا خواب نیز می ‌تواند به مرور زمان فشار مضاعفی بر تاندون وارد کند.

آسیب‌ های فیزیکی مانند پیچ ‌خوردگی یا ضربه مستقیم به مچ از دیگر عوامل محرک هستند. افزایش سن و کاهش انعطاف‌ پذیری بافت‌ ها نیز خطر تاندونیت را بالا می ‌برد. بیماری ‌های زمینه ای مانند دیابت، آرتریت روماتوئید یا اختلالات تیروئیدی نیز می ‌توانند با افزایش التهاب عمومی بدن، زمینه‌ ساز التهاب تاندون شوند. تغییرات ناگهانی در شدت تمرین ورزشی یا انجام فعالیت ‌های سنگین بدون آمادگی قبلی هم از علل رایج هستند.

حتی استرس زیاد یا کاهش خواب کافی ممکن است به صورت غیر مستقیم با کاهش ترمیم بافتی، در بروز تاندونیت نقش داشته باشد. ترکیب این عوامل در افرادی که استراحت کافی نمی‌ کنند بیشتر دیده می ‌شود.

چگونه می توان از التهاب تاندون مچ دست پیشگری کرد؟

برای پیشگیری از التهاب تاندون مچ دست باید از وارد کردن فشار بیش از حد و حرکات تکراری طولانی مدت روی این ناحیه خودداری کرد. استفاده از وضعیت صحیح دست و مچ هنگام انجام کارهایی مانند تایپ، کار با ماوس، یا بلند کردن اجسام اهمیت زیادی دارد. انجام حرکات کششی و گرم کردن مچ دست قبل از شروع فعالیت‌های سنگین یا ورزشی می‌تواند احتمال آسیب را کاهش دهد. باید در طول فعالیت ‌های یکنواخت به طور منظم استراحت ‌های کوتاه در نظر گرفت تا از خستگی و فشار مستمر جلوگیری شود.

استفاده از ابزار ارگونومیک و میز کار مناسب می ‌تواند وضعیت طبیعی مچ را حفظ کند. تقویت عضلات ساعد و دست با تمرینات ملایم به پشتیبانی بهتر از تاندون ‌ها کمک می ‌کند. از خم کردن یا چرخاندن شدید مچ به خصوص هنگام بلند کردن اجسام سنگین باید پرهیز کرد. در صورت احساس درد یا سفتی در مچ دست، استراحت و استفاده از یخ در مراحل اولیه می ‌تواند از پیشرفت التهاب جلوگیری کند. پرهیز از فعالیت‌ های ناگهانی و بدون آمادگی جسمانی نیز نقش مهمی دارد.

خواب کافی، تغذیه مناسب و کنترل بیماری ‌های زمینه ‌ای مثل دیابت یا اختلالات تیروئیدی هم از عوامل تقویت‌ کننده پیشگیری هستند.

پیشنهاد مطالعه: تاثیر مصرف ویتامین D3 بر روماتیسم

پزشک متخصص تاندونیت و التهاب تاندون های مچ دست

اگر با درد های مزمن مفاصل، خشکی صبحگاهی، تورم مچ یا انگشتان، یا گره‌ های زیر پوستی مواجه هستید، لازم است تحت نظر متخصص روماتولوژی قرار بگیرید.
دکتر سارا جعفری، یکی از پزشکان برجسته و خوش‌ نام در حوزه روماتولوژی در تبریز، با سال‌ ها تجربه تخصصی، خدمات تشخیصی و درمانی دقیقی را در زمینه انواع بیماری‌ های روماتیسمی ارائه می‌ دهد.

رویکرد دکتر سارا جعفری بر پایه‌ی تشخیص دقیق، درمان علمی و ارتباط انسانی با بیماران بنا شده است.
با استفاده از جدیدترین داروهای بیولوژیک، روش‌ های غیر جراحی و مراقبت ‌های چند جانبه، هدف ایشان کاهش درد، کنترل بیماری و افزایش کیفیت زندگی بیماران است.

نوبت دهی و ویزیت: نوبت دهی فوق تخصص روماتولوژی 

تلفن نوبت دهی : ۰۴۱۳۳۲۷۳۲۶۳

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


× 8 = seventy two