لوپوس اریتماتوز دیسکوئید (Discoid Lupus Erythematosus – DLE) یکی از انواع بیماری‌های خودایمنی پوستی است که بیشتر پوست صورت، گردن و گوش‌ها را درگیر می‌کند. در این بیماری، سیستم ایمنی به اشتباه به سلول‌های سالم پوست حمله کرده و باعث بروز ضایعات مزمن، پوسته‌پوسته، قرمز و گاهی دردناک می‌شود. DLE به عنوان زیرمجموعه‌ای از بیماری لوپوس شناخته می‌شود و برخلاف نوع سیستمیک آن (SLE)، اغلب محدود به پوست است و ارگان‌های داخلی را درگیر نمی‌کند.
لوپوس اریتماتوز دیسکوئید یا DLE یکی از بیماری‌های مهم خودایمنی پوستی است که با ضایعات پوسته‌پوسته و قرمز رنگ در نواحی مختلف بدن ظاهر می‌شود. تشخیص زودهنگام، درمان مناسب و محافظت از پوست در برابر نور خورشید نقش کلیدی در کنترل بیماری دارند. اگر هر گونه تغییر مزمن یا غیرعادی در پوست خود مشاهده کردید، حتما با یک متخصص روماتولوژیست مشورت کنید.
علائم لوپوس دیسکوئید را چگونه بشناسیم؟
علائم DLE معمولا به شکل ضایعات قرمز رنگ و ضخیم بر روی پوست ظاهر می‌شود. این ضایعات ممکن است با خارش، سوزش یا درد خفیف همراه باشند. شایع‌ترین نشانه‌ها عبارتند از:
- ضایعات سکه‌ای شکل با لبه‌های برجسته که ممکن است پوسته‌پوسته شوند.
- بیشترین درگیری در نواحی در معرض آفتاب مانند گونه‌ها، بینی، پیشانی، گوش‌ها و پوست سر.
- ریزش موی دائمی در صورت درگیری پوست سر که ممکن است به اسکار یا زخم ختم شود.
- تغییر رنگ پوست (هیپوپیگمانتاسیون یا هیپرپیگمانتاسیون) پس از بهبود ضایعات.
- خارش و حساسیت پوستی به نور خورشید (فتوسنسیویتی).
برخی بیماران ممکن است علائم عمومی خفیفی مانند خستگی یا احساس ضعف هم تجربه کنند، اما معمولا DLE به پوست محدود می‌ماند.
علت ابتلا به لوپوس دیسکوئید چیست؟
علت دقیق DLE هنوز به طور کامل شناخته نشده است، اما پزشکان معتقدند که ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی و اختلال در سیستم ایمنی در بروز این بیماری نقش دارند. از جمله عوامل موثر در بروز یا تشدید DLE می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- وراثت: سابقه خانوادگی بیماری‌های خودایمنی احتمال ابتلا را افزایش می‌دهد.
- نور خورشید: قرارگیری بیش از حد در معرض اشعه فرابنفش (UV) یکی از مهم‌ترین محرک‌های DLE است.
- عوامل هورمونی: بیماری بیشتر در زنان دیده می‌شود، که نشان‌دهنده نقش هورمون‌ها در بروز آن است.
- برخی داروها: در موارد نادر، برخی داروها می‌توانند منجر به بروز یا تشدید ضایعات لوپوسی شوند.
- سیستم ایمنی بیش‌فعال: اختلال در تنظیم فعالیت گلبول‌های سفید باعث حمله به سلول‌های پوست می‌شود.
معرفی: بهترین متخصص لوپوس
DLE چه تفاوتی با لوپوس سیستمیک دارد؟
لوپوس دیسکوئید (DLE) و لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) دو فرم متفاوت از یک بیماری خودایمنی هستند. در جدول زیر می‌توانید تفاوت‌های اصلی آن‌ها را مشاهده کنید:
| ویژگی | DLE (دیسکوئید) | SLE (سیستمیک) |
|---|---|---|
| محل درگیری | پوست | پوست و اندام‌های داخلی (قلب، کلیه، مغز و…) |
| شدت بیماری | محدودتر و کم‌خطرتر | شدیدتر و گاهی تهدیدکننده حیات |
| شایع‌ترین علائم | ضایعات پوستی، حساسیت به نور | تب، خستگی، درد مفاصل، مشکلات کلیوی |
| احتمال اسکار | زیاد | کمتر |
| درمان اولیه | داروهای موضعی و ضدالتهاب | داروهای سیستمیک و سرکوب‌کننده ایمنی |
روش‌های تشخیص لوپوس دیسکوئید
تشخیص DLE توسط پزشک متخصص پوست یا روماتولوژیست انجام می‌گیرد. گام‌های تشخیص شامل موارد زیر است:
- معاینه بالینی پوست: بررسی نوع و محل ضایعات پوستی.
- بیوپسی پوست: نمونه‌برداری از ضایعه برای بررسی بافت‌شناسی. در بافت‌های درگیر DLE، نشانه‌هایی از التهاب و تخریب سلولی مشخص می‌شود.
- آزمایش خون: ممکن است برای بررسی آنتی‌بادی‌های خودایمنی مانند ANA یا Anti-dsDNA استفاده شود، اگرچه در DLE ممکن است نتیجه منفی باشد.
- درموسکوپی: استفاده از ابزار بزرگنمایی برای بررسی دقیق‌تر ضایعات.
در مواردی که شک به درگیری سیستمیک وجود داشته باشد، پزشک آزمایش‌های بیشتری برای رد یا تایید لوپوس سیستمیک انجام می‌دهد.
درمان لوپوس دیسکوئید چگونه انجام می‌شود؟
درمان DLE به هدف کاهش التهاب، پیشگیری از زخم و جلوگیری از عود بیماری انجام می‌شود. بسته به شدت درگیری پوست، درمان شامل موارد زیر است:
1. درمان‌های موضعی
- کورتیکواستروئیدهای موضعی برای کاهش التهاب و قرمزی پوست.
- مهارکننده‌های کالسینورین مانند تاکرولیموس یا پیمکرولیموس برای بیمارانی که تحمل استروئید ندارند.
2. درمان‌های خوراکی
- آنتی‌مالاریا مانند هیدروکسی کلروکین (Plaquenil)، موثر در کنترل ضایعات مقاوم.
- در موارد شدید، ممکن است داروهای سرکوب‌کننده ایمنی مانند متوترکسات یا آزاتیوپرین تجویز شوند.
3. پرهیز از نور خورشید
- استفاده مداوم از کرم ضد آفتاب با SPF بالا.
- پوشش پوست با لباس مناسب و اجتناب از حضور طولانی‌مدت در آفتاب.
4. تغذیه و سبک زندگی سالم
- داشتن رژیم غذایی سرشار از آنتی‌اکسیدان‌ها و ویتامین‌ها.
- پرهیز از مصرف دخانیات، که می‌تواند بیماری را تشدید کند.
آیا DLE درمان قطعی دارد؟
DLE بیماری مزمن است و ممکن است برای سال‌ها ادامه داشته باشد یا به صورت دوره‌ای عود کند. در حال حاضر درمان قطعی برای آن وجود ندارد، اما با درمان‌های مناسب و مراقبت‌های پوستی منظم، بسیاری از بیماران می‌توانند ضایعات را کنترل کرده و از ایجاد اسکار جلوگیری کنند. نکته کلیدی، تشخیص به‌موقع و رعایت مراقبت‌های پوستی و پرهیز از آفتاب است.
چه کسانی در معرض خطر بیشتری هستند؟
- زنان بین ۲۰ تا ۴۵ سال.
- افراد با سابقه خانوادگی بیماری‌های خودایمنی.
- کسانی که در محیط‌های پرنور یا فضای باز کار می‌کنند.
- بیمارانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند یا تحت درمان‌های سرکوب‌کننده ایمنی هستند.
پزشک متخصص درمان بیماری لوپوس اریتماتوز دیسکوئید
اگر به دنبال بهترین پزشک برای درمان بیماری های خودایمنی از جمله لوپوس اریتماتوز دیسکوئید (DLE) هستید، دکتر سارا جعفری یکی از معتبرترین گزینه ها میباشد.
ایشان فوق تخصص روماتولوژی در تبریز بوده و سابقه موفقی در تشخیص و درمان انواع بیماری‌های خود ایمنی دارد. دکتر جعفری با بهره‌گیری از جدیدترین روش‌های درمانی و دارویی، به کنترل علائم و پیشگیری از پیشرفت بیماری کمک می‌کند.
ویزیت دقیق، پیگیری مستمر و ارائه راهکارهای مراقبتی تخصصی، بخشی از خدمات ایشان است. اگر با علائمی مانند ضایعات مزمن پوستی، حساسیت به نور یا التهاب‌های ناشناخته مواجه هستید، مراجعه به دکتر سارا جعفری می‌تواند اولین گام موثر برای درمان باشد.
نوبت دهی و ویزیت: نوبت دهی فوق تخصص روماتولوژی
تلفن نوبت دهی : ۰۴۱۳۳۲۷۳۲۶۳
و همچنین : ویزیت اینترنتی متخصص روماتولوژی
 | علائم، علت و روش درمان){kind=link}
بدون دیدگاه